In november heeft het bestuur van de MRF in het Haagse Perscentrum Nieuwspoort een tweetal bijeenkomsten belegd met Tweede Kamerleden. Het werd tijd om een jaar waarin zoveel dossiers en regelgeving op onze sector afkwamen, te besluiten met een dringende oproep aan de politiek: creëer de juiste randvoorwaarden waarbinnen onze sector optimaal haar werk kan doen.
Dat is niet aan dovemansoren gezegd: alle aanwezige politici laten zich graag door de MRF-bestuursleden informeren. De informatie is een dusdanig goede aanvulling op hun kennis dat de MRF direct wordt uitgenodigd voor het nog te organiseren Rondetafeloverleg in de Tweede Kamer over het nieuwe Circulaire Materialen Plan (CMP).
Sommige mythes en fabels blijven hardnekkig rondzingen, hoe vaak en helder ze ook weerlegd worden. Of het nou ligt aan de herhaling, of dat het gewoon fijn is om het te geloven... Ik kwam het zelf laatst weer tegen met het zogenaamde ‘tekort aan schroot’. Er zou te weinig schroot beschikbaar zijn voor de industrie om te kunnen vergroenen. De (objectieve) statistieken zijn helder: Europa kent jaarlijks een overschot aan schroot van 20 miljard kilo. Alleen in Nederland is dat al 2,5 miljard kilo.
Steeds meer recyclingbedrijven krijgen te maken met zwaarwegende verplichtingen met betrekking tot Zeer Zorgwekkende Stoffen (ZZS). ZZS kunnen ook in schroot zitten. Om de juiste maatregelen te kunnen nemen, is het metaalrecyclingbedrijf afhankelijk van informatie van de partij die deze metalen aanlevert. Die informatieplicht is echter nog altijd niet geregeld. Als het aan het ministerie van IenW ligt, gebeurt dat ook niet, maar komen alle verplichtingen bij de metaalrecycler te liggen. Een ramp in slow motion voltrekt zich. De MRF zit er bovenop.