Tijdens een bijeenkomst van de afdeling Handhaving van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) heeft MRF-bestuurslid Johan van Peperzeel gepleit voor een ketenaanpak, die moet leiden tot ketenbeheer in plaats van een focus op alleen het afvalstadium.

Van Peperzeel was uitgenodigd om vanuit de metaalrecycling een visie te geven op de ‘Uitdagingen voor de circulaire economie’. Hij benadrukte in zijn heldere presentatie dat meer dan 80% van de milieubelasting van elektrische en elektronische producten wordt bepaald in de ontwerpfase.

In een paneldiscussie met milieuprofessor Lucas Reijnders en Peter Frijns van het ministerie van IenM wees Van Peperzeel erop dat artikel 17 van de Regeling AEEA producenten al verplicht om apparaten zodanig te ontwerpen dat accu’s en batterijen zonder problemen kunnen worden verwijderd door recyclers. Ook moet een gebruiksaanwijzing voor recycling worden geleverd.
Gebleken is dat deze bepalingen nog nauwelijks worden nageleefd. Ook ontbreekt de handhaving. Dit is wonderlijk omdat met de naleving van artikel 17 van de Regeling AEEA de grootste milieuwinst kan worden gerealiseerd.

Vanuit de zaal werd gevraagd waarom de metaalrecyclingbranche niet meer gebruik maakt van de End-of-Waste mogelijkheid voor metalen. Aan de hand van voorbeelden kon worden duidelijk gemaakt dat de End-of-waste constructie zoveel administratieve verplichtingen kent dat de administratieve lasten en kosten van de End-of-Waste procedure momenteel nog hoger zijn dan die van de groene lijst EVOA-procedure. 

Het was een interessante en constructieve bijeenkomst, die bij alle partijen tot meer begrip heeft geleid. Begrip voor elkaar, alsook waar de uitdagingen voor de circulaire economie zitten.